اخوی راد، سید محمد باقر

امینی کافی آبادی،‌ محمود

حائری شیرازی، محی الدین

خرازی، محمد حسین (ناصر)

دین پرور، سید جمال الدین

صافی گلپایگانی، لطف الله

تألیف و تولید توسط مؤسسه

<p style="text-align: justify;">&nbsp;</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>ایروانی: برای تولید دانش بومی، باید تجربیات مربیان ایرانی را ثبت کنیم </strong></p>
<p style="text-align: justify;">در ابتدای این نشست، دکتر شهین ایروانی، دانشیار دانشگاه تهران و نویسنده کتاب &laquo;مربیان بزرگ ایران&raquo;، در تشریح انگیزه&zwnj;های خود برای تألیف این اثر، به خلأ الگوهای ایرانی در منابع دانشگاهی اشاره کرد و گفت: &laquo;یکی از دلایل اصلی نگارش کتاب این بود که در کتب دانشگاهی ما حتی نام یک مربی ایرانی هم وجود نداشت و تمام الگوها غربی بودند. این مسئله، باب تلاش برای تحول در تعلیم و تربیت بومی را می&zwnj;بندد.&raquo; او با بیان اینکه دوست داشته کتابی در تراز آثار معتبری چون &laquo;مربیان بزرگ&raquo; ژان شاتو، اما متمرکز بر مربیان ایرانی بنویسد، افزود: &laquo;دلیل دیگر این بود که می&zwnj;خواستم نشان دهم لزوماً همه چیز از بالا درست نمی&zwnj;شود و با یک مربی خوب، امکان تغییر و اصلاح از پایین نیز وجود دارد.&raquo;</p>
<p style="text-align: justify;">ایروانی، &laquo;اصلاحات آموزشی&raquo; را سومین دغدغه خود برای نگارش این کتاب خواند و با انتقاد از نگرش&zwnj;های سندمحور، اظهار داشت: &laquo;این تصور که با نگارش یک سند می&zwnj;توان به صورت دفعی اصلاحات را اجرا کرد، نگرشی غلط است. اصلاحات باید در یک روند تدریجی و از پایین به بالا شکل بگیرد.&raquo; این استاد فلسفه تعلیم و تربیت افزود: &laquo;در بررسی&zwnj;هایم درباره تاریخ اصلاحات آموزشی در جهان دریافتم که این فیلسوفان نبوده&zwnj;اند که تحولات را راهبری کرده&zwnj;اند، بلکه عملکرد همین مربیان بوده که تغییرات بنیادین را رقم زده است.&raquo;</p>
<p style="text-align: justify;">او ثبت تجربیات بومی را شرط لازم برای تولید دانش در حوزه تعلیم و تربیت دانست و گفت: &laquo;تا زمانی که تجربیات خود را ثبت نکنیم، در تولید دانش بومی موفق نخواهیم بود.&raquo; وی همچنین از افزوده شدن یک درس جدید به دوره کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش خبر داد که به دانشجویان امکان مطالعه تطبیقی میان مربیان ایرانی و غربی را می&zwnj;دهد.</p>
<p style="text-align: justify;">ایروانی در بخش دیگری از سخنانش، &laquo;فردمحوری&raquo; را یکی از موانع اصلی در جریان&zwnj;سازی اصلاحات آموزشی دانست و تصریح کرد: &laquo;ما بیش از حد در فرد و تربیت فردی گیر کرده&zwnj;ایم. وقتی سخن از الگوی تعلیم و تربیت به میان می&zwnj;آید، به جای ارائه یک مدل، به نام یک فرد می&zwnj;رسیم و با نبودن آن فرد، الگو نیز فراگیر نمی&zwnj;شود. برای مثال، وقتی درباره الگوی مدرسه&zwnj;داری علوی می&zwnj;پرسیدم، همه از شخصیت علامه کرباسچیان سخن می&zwnj;گفتند، نه از روش آن&zwnj;ها. جالب این&zwnj;جاست که علامه به دنبال تربیت بود اما شاگردانش به دنبال علامه&zwnj;اند!&raquo;</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>حدادعادل: تاریخ مشروطه از منظر تعلیم و تربیت هنوز نوشته نشده است </strong></p>
<p style="text-align: justify;">دکتر غلامعلی حدادعادل، دیگر سخنران این مراسم، با تأکید بر اینکه در فرهنگ سنتی ایران به موضوع آموزش و پرورش توجه کافی نشده است، آن را یکی از علل انحطاط جامعه مسلمین دانست و گفت: &laquo;هیچ کشوری رشد نمی&zwnj;کند مگر آنکه آموزش و پرورش آن رشد کند. حال جامعه وقتی خوب است که حال آموزش و پرورشش خوب باشد. نبض آموزش و پرورش امروز، نشان&zwnj;دهنده حال فردای جامعه است.&raquo;</p>
<p style="text-align: justify;">او با انتقاد از عمر کوتاه مدیریت در وزارت آموزش و پرورش، این مسئله را یکی از موانع اصلی اصلاحات برشمرد و افزود: &laquo;متوسط عمر وزرای آموزش و پرورش کمتر از دو سال و نیم بوده است. چگونه می&zwnj;توان با چنین مدیریت کوتاه&zwnj;مدتی، انتظار تغییر در یک نظام بزرگ را داشت؟&raquo;</p>
<p style="text-align: justify;">بخش مهمی از سخنان حدادعادل به &laquo;نهضت مدرسه&zwnj;سازی در دوره مشروطه&raquo; اختصاص داشت. او این نهضت را تلاشی برای نجات ایران از عقب&zwnj;ماندگی توصیف کرد و گفت: &laquo;ندیدم کسی این موضوع را برای تحقیق دانشگاهی برگزیده باشد.&raquo; به گفته او، تاریخ این دوره عمدتاً از منظر سیاسی بررسی شده و به دغدغه اصلی انقلابیون راستین، یعنی رفع عقب&zwnj;ماندگی از طریق علم، کمتر پرداخته شده است. به همین دلیل روند تأسیس مدارس جدید پس از پیروزی مشروطه شتاب گرفت. این مدارس سعی داشتند با آموزش هم&zwnj;زمان دروس جدید و دروس دینی، بدبینی متدینین را از بین ببرند. حدادعادل، مدرسه علوی را امتداد همان مدارس صدر مشروطه دانست که در آن&zwnj;ها علم و دین با جدیت تدریس می&zwnj;شد. وی استاد روزبه را که نمونه برجسته یک مربی عالم و دین&zwnj;دار بود، برآمده از همین سبک مدارس و امتدادبخش آن دانست.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>روایت یک شاگرد؛ نگارش کتاب &laquo;آقای روزبه&raquo; پس از نیم&zwnj;قرن </strong></p>
<p style="text-align: justify;">حدادعادل سپس از آرزوی دیرینه خود برای نگارش کتابی درباره استادش گفت: &laquo;طی شش سال تحصیلم در علوی، بیشترین بهره را از استاد روزبه بردم و تحت تأثیر ایشان رشته فیزیک را انتخاب کردم. از روز درگذشت ایشان، یعنی بیش از ۵۰ سال پیش، آرزو داشتم درباره&zwnj;اش بنویسم و در این سال&zwnj;ها خاطراتم را زنده نگه داشتم.&raquo;</p>
<p style="text-align: justify;">نایب&zwnj;رئیس شورای عالی آموزش و پرورش اعلام کرد که از فروردین 1404 بر نگارش این کتاب با عنوان <strong>&laquo;</strong><strong>آ</strong><strong>قای روزبه</strong>&raquo;<strong> </strong>متمرکز شده و پس از مطالعه بیش از ۳۰۰ صفحه مصاحبه و منابع متعدد، اکنون حدود صد صفحه از آن را به نگارش درآورده است. او هدف از این کتاب را معرفی &laquo;معلم تراز جمهوری اسلامی&raquo; با بیانی روان و نگاهی علمی،&zwnj; تاریخی و همه&zwnj;جانبه&zwnj;نگر عنوان کرد.</p>
<p style="text-align: justify;">او سخنان خود را با خاطره&zwnj;ای تأثیرگذار از روز تشییع استاد روزبه به پایان رساند: &laquo;در مسیر تشییع، چند دانش&zwnj;آموز پرسیدند جنازه کیست. گفتیم معلمی به نام روزبه. یکی از پسرها کتاب عربی&zwnj;اش را از کیفش درآورد، نام مؤلف را نشان داد و گفت: من او را می&zwnj;شناسم. آنجا بود که حس کردم روزبه نمرده و با کتاب&zwnj;هایش زنده است.&raquo;</p>
<p style="text-align: justify;">این نشست با پخش بخش&zwnj;هایی از مستند &laquo;مربی مصلح&raquo; و رونمایی از کتاب &laquo;مربیان بزرگ ایران&raquo; با حضور سخنرانان و دیگر فعالان حوزه تعلیم و تربیت ادامه یافت. در بخش پایانی، حاضران در یک جلسه پرسش و پاسخ، نکات و دغدغه&zwnj;های خود را با سخنرانان در میان گذاشتند.</p>
<p style="text-align: justify;">&nbsp;</p>

در پنجاه‌ودومین سالگرد درگذشت استاد رضا روزبه، نشستی صمیمانه با موضوع «بازشناسی زندگی مربیان بزرگ ایران» در مؤسسه فرهنگی علامه کرباسچیان برگزار شد. در این مراسم که عصر پنج‌شنبه، بیست‌ودوم آبان‌ماه، با رونمایی از کتاب «مربیان بزرگ ایران» همراه بود، چهره‌های برجسته حوزه تعلیم و تربیت، از جمله غلامعلی حدادعادل و شهین ایروانی، بر ضرورت بازخوانی تجربیات بومی و اصلاح بنیادین نظام آموزشی تأکید کردند.

رونمایی از کتاب «مربیان بزرگ ایران» در دفتر مؤسسه علامه کرباسچیان

<p style="text-align: justify;">اولین حروف را او به ما آموخت، حالا مشق ما روایت قصه اوست.<br>همه ما در زندگی یک نفر را داریم که برای اولین بار، جادوی کلمات را به ما نشان داد. کسی که دستمان را گرفت و الفبا را نه بر تخته سیاه، که بر لوح جانمان حک کرد. برای هزاران کودک دیروز، آن یک نفر، استاد سید حسن نیرزاده نوری بود.<br>او فقط یک معلم نبود؛ یک هنرمند بود که کلاس درس را به صحنه نمایش عشق و زندگی تبدیل می&zwnj;کرد. با روش ابداعی و بی&zwnj;نظیر خود، آموختن را به تجربه&zwnj;ای شیرین و فراموش&zwnj;نشدنی بدل ساخت. استاد نیرزاده (۱۳۶۲ - ۱۳۰۷) با هر حرفی که یاد می&zwnj;داد، جرقه دانستن را در چشمانی کنجکاو روشن می&zwnj;کرد و &laquo;الفبای زندگی&raquo; را می&zwnj;آموخت.<br>امروز، ما بر آنیم تا دِین خود را به این آموزگار بزرگ ادا کنیم و داستان زندگی پربار او را در قالب یک مستند به تصویر بکشیم. این مستند، تنها یک زندگی&zwnj;نامه نیست؛ بلکه سفری است به دلِ کلاس&zwnj;های درسی که آینده بسیاری در آن رقم خورد و تجلیلی است از مقام شامخ معلم.<br>برای ساختن این رویا، به حمایت شما نیازمندیم<br>ساخت یک اثر ماندگار و درخور شأن استاد نیرزاده، مسیری پرفراز و نشیب است که هر قدم آن، نیازمند عشق، تخصص و البته، حمایت مالی است. ما در ابتدای این راه قرار داریم و برای جان بخشیدن به این پروژه، یاری شما را می&zwnj;طلبیم. حمایت&zwnj;های شما، خشت به خشت، این بنای فرهنگی را برپا خواهد کرد و صرف مراحل زیر خواهد شد:<br>&bull; &nbsp; &nbsp;پژوهش&zwnj;های عمیق و گردآوری اسناد: &nbsp;برای یافتن شاگردان، همکاران و کشف ناگفته&zwnj;های زندگی و شیوه تدریس و آثار استاد.<br>&bull; &nbsp; &nbsp;ضبط مصاحبه&zwnj;ها و تصاویر: برای ثبت خاطرات و احساسات کسانی که طعم شیرین آموختن را با او چشیدند.<br>&bull; &nbsp; &nbsp;تولید بخش&zwnj;های گرافیکی و بازسازی: برای بازسازی خلاقانه روش تدریس نمایشی و منحصربه&zwnj;فرد ایشان.<br>&bull; &nbsp; &nbsp;مراحل فنی تولید و توزیع نهایی: برای آنکه داستان &laquo;الفبای زندگی&raquo; به گوش تمام ایران برسد و در دو قالب مستند و کتاب، الهام&zwnj;بخش نسل&zwnj;های آینده باشد.<br>شما هم می&zwnj;توانید بخشی از این داستان باشید<br>هر کدام از ما، به نوعی شاگرد استاد نیرزاده و تمام معلمان دلسوز این سرزمین هستیم. امروز، فرصتی است تا با هم، چراغی را روشن کنیم که یاد و خاطره این مرد بزرگ را برای آیندگان ماندگار کنیم.<br>با هر میزان حمایت، شما نه تنها در ساخت یک فیلم مستند، که در پاسداشت یک عمر تلاش صادقانه و ساختن پلی میان گذشته و آینده سهیم می&zwnj;شوید.<br>برای برپایی این بنای ماندگار، به حمایت شما نیازمندیم.اولین حروف را او به ما آموخت، حالا مشق ما روایت قصه اوست.<br>همه ما در زندگی یک نفر را داریم که برای اولین بار، جادوی کلمات را به ما نشان داد. کسی که دستمان را گرفت و الفبا را نه بر تخته سیاه، که بر لوح جانمان حک کرد. برای هزاران کودک دیروز، آن یک نفر، استاد سید حسن نیرزاده نوری بود.<br>او فقط یک معلم نبود؛ یک هنرمند بود که کلاس درس را به صحنه نمایش عشق و زندگی تبدیل می&zwnj;کرد. با روش ابداعی و بی&zwnj;نظیر خود، آموختن را به تجربه&zwnj;ای شیرین و فراموش&zwnj;نشدنی بدل ساخت. استاد نیرزاده (۱۳۶۲ - ۱۳۰۷) با هر حرفی که یاد می&zwnj;داد، جرقه دانستن را در چشمانی کنجکاو روشن می&zwnj;کرد و &laquo;الفبای زندگی&raquo; را می&zwnj;آموخت.<br>امروز، ما بر آنیم تا دِین خود را به این آموزگار بزرگ ادا کنیم و داستان زندگی پربار او را در قالب یک مستند به تصویر بکشیم. این مستند، تنها یک زندگی&zwnj;نامه نیست؛ بلکه سفری است به دلِ کلاس&zwnj;های درسی که آینده بسیاری در آن رقم خورد و تجلیلی است از مقام شامخ معلم.<br>برای ساختن این رویا، به حمایت شما نیازمندیم<br>ساخت یک اثر ماندگار و درخور شأن استاد نیرزاده، مسیری پرفراز و نشیب است که هر قدم آن، نیازمند عشق، تخصص و البته، حمایت مالی است. ما در ابتدای این راه قرار داریم و برای جان بخشیدن به این پروژه، یاری شما را می&zwnj;طلبیم. حمایت&zwnj;های شما، خشت به خشت، این بنای فرهنگی را برپا خواهد کرد و صرف مراحل زیر خواهد شد:<br>&bull; &nbsp; &nbsp;پژوهش&zwnj;های عمیق و گردآوری اسناد: &nbsp;برای یافتن شاگردان، همکاران و کشف ناگفته&zwnj;های زندگی و شیوه تدریس و آثار استاد.<br>&bull; &nbsp; &nbsp;ضبط مصاحبه&zwnj;ها و تصاویر: برای ثبت خاطرات و احساسات کسانی که طعم شیرین آموختن را با او چشیدند.<br>&bull; &nbsp; &nbsp;تولید بخش&zwnj;های گرافیکی و بازسازی: برای بازسازی خلاقانه روش تدریس نمایشی و منحصربه&zwnj;فرد ایشان.<br>&bull; &nbsp; &nbsp;مراحل فنی تولید و توزیع نهایی: برای آنکه داستان &laquo;الفبای زندگی&raquo; به گوش تمام ایران برسد و در دو قالب مستند و کتاب، الهام&zwnj;بخش نسل&zwnj;های آینده باشد.<br>شما هم می&zwnj;توانید بخشی از این داستان باشید<br>هر کدام از ما، به نوعی شاگرد استاد نیرزاده و تمام معلمان دلسوز این سرزمین هستیم. امروز، فرصتی است تا با هم، چراغی را روشن کنیم که یاد و خاطره این مرد بزرگ را برای آیندگان ماندگار کنیم.<br>با هر میزان حمایت، شما نه تنها در ساخت یک فیلم مستند، که در پاسداشت یک عمر تلاش صادقانه و ساختن پلی میان گذشته و آینده سهیم می&zwnj;شوید.<br>برای برپایی این بنای ماندگار، به حمایت شما نیازمندیم.</p>
<p style="text-align: justify;">جهت حمایت، از طریق <a title=" درگاه واریز اینترنتی&nbsp;حساب صندوق قرض&zwnj;الحسنه بنی فاطمه " href="https://bpsandogh.ir/ebpay/gam1.php?idf=0049&amp;entry=1&amp;idloan=859770" target="_blank" rel="noopener">درگاه واریز اینترنتی&nbsp;حساب صندوق قرض&zwnj;الحسنه بنی فاطمه </a>اقدام بفرمایید.</p>

حمایت مالی از کلان پروژه استاد نیرزاده

مصاحبه با استاد دربارۀ زندگی ایشان و تاریخچۀ تأسیس مدرسۀ علوی - قسمت دوم

استاد از زبان استاد - قسمت دوم

مصاحبه با استاد دربارۀ زندگی ایشان و تاریخچۀ تأسیس مدرسۀ علوی - قسمت اول

استاد از زبان استاد - قسمت اول

سخنرانی برای جمعی از دانش‌آموزان (جنبش شرک 3)

سخنرانی برای جمعی از دانش‌آموزان (جنبش شرک 2)

سخنرانی برای جمعی از دانش‌آموزان (جنبش شرک 1)

سخنرانی شماره 4 برای معلمان (جبر یا اختیار)

سخنرانی شماره 42 برای معلمان (آدم بسازیم)