اگر ما خود را حسینى مىدانیم و براى حضرتش سیاه مىپوشیم و عزادارى مىکنیم، باید در راه هدف ایشان قدمى برداریم. هرکس در راه هدف الهى امام حسین قدم بردارد حسینى است، و هرکس در این راه گام نگذارد، حتی اگر همیشه سیاه بپوشد و تمام سال هم گریه کند، راهش از امام حسین (علیه السلام) جداست.
یُحِبُّهُم وَیحِبُّونَهُ أذِلَّةٍ عَلَى المُؤمِنینَ أعِزَّةٍ عَلَى الکافِرینَ یُجاهِدونَ في سَبیلِ اللّهِ وَلا یَخافونَ لَومَةَ لائِمٍ
[مردان حق] با مؤمنان، فروتناند [و] دربرابر كافران، سرفرازند. در راه خدا جهاد مىكنند و از سرزنش هيچ ملامتگرى نمىترسند.
سوره مائده/آیه۵۴
اگر بخواهید بفهمید به امام حسین (علیه السلام) واقعاً انتساب دارید یا نه، ببینید آیا ملامت مردم بر شما اثر میکند یا خیر.
برخی چیزها را دین منع کرده است، ولى در صورت ترک آن کار، مردم از شما ناراحت مىشوند. ببینید آیا قدرت دارید که به حرف مردم اعتنا نکنید و بگویید: «نه، من روزى مىمیرم و تنها زیر خاک مىروم و آنجا مورد سؤال واقع خواهم شد» یا خیر.
علامه کرباسچیان