داستان کربلا و عظمت کربلا و عظمت امام حسین و اینکه ایشان دانسته می‌رود تا برای خدا و در راه خدا و در راه دین و در راه حقیقت جنگ کند، این مسئله است که امام حسین را بزرگ کرده و هیچ روزگاری نمی‌شود کسی بتواند اسم این بزرگ‌مرد عالم انسانیت را محو کند، بلکه روزبه‌روز عظمتش زیادتر می‌شود. بعد از آن [ماجرا] ما فهمیدیم هرچه هست همین‌جاست: جهاد در راه خدا.
باید اگر خود را حسینی می‌دانیم، منتسب به امام حسین می‌دانیم، سیاه برای امام حسین می‌پوشیم، عزاداری می‌کنیم، در این راه یک قدمی برداریم. هرکس در راه هدف امام حسین قدم برداشت او حسینی است. هرکس در این راه قدمی برنداشت و جهاد نکرد، ولو اینکه تمام پارچه‌های سیاه دنیا را بپوشد، تمام سال هم گریه کند، ربطی به امام حسین ندارد؛ اصلاً از امام حسین جداست!
یُحِبُّهُم وَيُحِبّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى المُؤمِنينَ أعِزَّةٍ عَلَى الكافِرينَ يُجاهِدونَ في سَبيلِ اللّهِ وَلا يَخافونَ لَومَةَ لائِمٍ
سوره مائده/۵۴
نشانۀ مردان حق این‌است. این‌ها در راه خدا جهاد می‌کنند، ازبرای مبارزه با ظلم می‌ایستند و از ملامت هیچ‌کس، ترس و واهمه ندارند.
رضای دوست به دست آر و غیر را بگذار
هزار فتنه چه غم باشد ار برانگیزند
مرا که با چو تو مقصودی آشتی افتاد
رواست گر همه عالم به جنگ برخیزند
علامه کرباسچیان
