سال تحصیلی 51 - 52
سوره الإسراء آیات 23 - 39
وَقَضَى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا ﴿۲۳﴾
۲۳- خدای تو حکم فرموده که غیر او را پرستش نکنید و به پدر و مادر نیکی نمایید. اگر هر دو یا یکی از آنان در دوران زندگی تو به پیری رسند پس کلمه‌ای که آنان را برنجاند بر زبان میاور و با درشتی و خشونت با آنان سخن مگو. بلکه با اکرام و احترام گفتگو کن.
وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُلْ رَبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرًا ﴿۲۴﴾
۲۴- و در مقابل آنان از روی مهربانی بال و پر تواضع و فروتنی بگستران و درباره آنان دعا کن و بگو: خدایا بر پدر و مادرم رحم کن و آنان را ببخشای همانطوری که آنان بر من رحم کردند و در کودکی تربیتم نمودند.
رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَا فِي نُفُوسِكُمْ إِنْ تَكُونُوا صَالِحِينَ فَإِنَّهُ كَانَ لِلْأَوَّابِينَ غَفُورًا ﴿۲۵﴾
۲۵- خدا به آنچه که در دل‌های شما است از خود شما داناتر است اگر نیکوکار شوید (و به راستی توبه کنید) پس همانا او آمرزنده توبه‌کنندگان است.
وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَلَا تُبَذِّرْ تَبْذِيرًا ﴿۲۶﴾ إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كَانُوا إِخْوَانَ الشَّيَاطِينِ وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِرَبِّهِ كَفُورًا ﴿۲۷﴾
۲۶- و حق خویشاوند و فقیر و ابن السبیل را ادا کن و اسراف روا مدار ۲۷- همانا اسراف‌کنندگان برادران شیطانند و شیطان به پروردگار خود و نعمت‌های او سخت کفران‌کننده است.
وَإِمَّا تُعْرِضَنَّ عَنْهُمُ ابْتِغَاءَ رَحْمَةٍ مِنْ رَبِّكَ تَرْجُوهَا فَقُلْ لَهُمْ قَوْلًا مَيْسُورًا ﴿۲۸﴾
۲۸- و اگر هنگام نداری از آنان روگردان شوی و امیدوار باشی که خداوند به تو ثروتی عنایت کند تا آن وقت احسان کنی پس به گفتار خوش گفتگو کن.
وَلَا تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَى عُنُقِكَ وَلَا تَبْسُطْهَا كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَحْسُورًا ﴿۲۹﴾
29- در احسان به خلق و انجام خیرات دست‌بسته مباش و کاملاً هم دست‌باز مباش که تمام اموال خود را ببخشی و سپس ملامت شده و تهی دست بمانی.
إِنَّ رَبَّكَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيرًا بَصِيرًا ﴿۳۰﴾
۳۰- همانا پروردگار تو روزی هر کس را بخواهد وسیع می‌گرداند و هرکه را خواهد تنگ روزی می‌کند به تحقیق او به صلاح بندگانش دانا و بینا است.
وَلَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَكُمْ خَشْيَةَ إِمْلَاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَإِيَّاكُمْ إِنَّ قَتْلَهُمْ كَانَ خِطْئًا كَبِيرًا ﴿۳۱﴾
۳۱- فرزندان خود را از ترس فقر و تهی دستی نکشید. ماییم که آنان و شما را روزی می‌دهیم. همانا کشتن آنان گناه بزرگی است.
وَلَا تَقْرَبُوا الزِّنَا إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَسَاءَ سَبِيلًا ﴿۳۲﴾
۳۲- به زنا نزدیک نشوید که آن کار بسیار زشت و روشی ناپسند است.
وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا فَلَا يُسْرِفْ فِي الْقَتْلِ إِنَّهُ كَانَ مَنْصُورًا ﴿۳۳﴾
۳۳- افراد بشر را که خدا جانشان را محترم و با ارزش قرار داده نکشید مگر به حق و هر کس که به ناحق کشته شود پس به تحقیق ولی او را به قاتل تسلط دادیم. بنابراین در قصاص زیاده‌روی نکند همانا که او از طرف خدا یاری شده است.
وَلَا تَقْرَبُوا مَالَ الْيَتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَأَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ كَانَ مَسْئُولًا ﴿۳۴﴾
۳۴- به مال یتیم نزدیک نشوید (و کمترین تصرفی در آن نکنید) مگر به نحوی که بهتر و به نفع یتیم باشد. (و مال او را نگهداری کنید) تا هنگامی که به سن رشد برسد. و به عهد و پیمان خود وفادار باشید همانا از عهد سوال و بازخواست خواهد شد.
وَأَوْفُوا الْكَيْلَ إِذَا كِلْتُمْ وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا ﴿۳۵﴾
۳۵- هنگام پیمانه کردن پیمانه را کاملاً پر کنید. و هر چیزی را با میزان راست و صحیح بسنجید که این کار بهتر و عاقبتش نیکوتر است.
وَلَا تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولَئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا ﴿۳۶﴾
۳۶- چیزی را که به آن علم نداری پیروی نکن. همانا از گوش و چشم و قلب سوال خواهد شد.
وَلَا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحًا إِنَّكَ لَنْ تَخْرِقَ الْأَرْضَ وَلَنْ تَبْلُغَ الْجِبَالَ طُولًا ﴿۳۷﴾ كُلُّ ذَلِكَ كَانَ سَيِّئُهُ عِنْدَ رَبِّكَ مَكْرُوهًا ﴿۳۸﴾
۳۷- در روی زمین با ناز و تکبر راه مرو (چون هر قدر نیرومند باشی) نمی‌توانی زمین را بشکافی (و هر قدر گردن‌فرازی کنی) به کوه‌ها نمی‌رسی. ۳۸- این قبیل کارهای بد همگی نزد خدا زشت و ناپسند است.
ذَلِكَ مِمَّا أَوْحَى إِلَيْكَ رَبُّكَ مِنَ الْحِكْمَةِ وَلَا تَجْعَلْ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَتُلْقَى فِي جَهَنَّمَ مَلُومًا مَدْحُورًا ﴿۳۹﴾
۳۹- آنچه گفته شد حکمت‌هاییست که پروردگارت به تو وحی کرده است. برای خدا شریکی قرار مده پس ملامت شده و رانده در جهنم بیفتی.
سوره بقره آیات 154 و 155
وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْيَاءٌ وَلَكِنْ لَا تَشْعُرُونَ ﴿۱۵۴﴾ وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ ﴿۱۵۵﴾
۱۵۴- ای مردم با ایمان (برای رسیدن به سعادت) از صبر و شکیبایی، و نماز یاری بجویید همانا که خدا یاور صابران است. ۱۵۵- و به کسانی که در راه خدا کشته می‌شوند نگویید مرده‌اند بلکه آنان زنده هستند ولی شما درک نمی‌کنید.
الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ ﴿۱۵۶﴾ أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ ﴿۱۵۷﴾ إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِ أَنْ يَطَّوَّفَ بِهِمَا وَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَإِنَّ اللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ ﴿۱۵۸﴾
سوره بقره آیات 156 و 157 و 158
۱۵۶- البته شما را به (سختی‌هایی مانند) ترس و گرسنگی و کمی اموال فوس و میوه‌ها امتحان خواهیم کرد پس (ای پیغمبر) به کسانی که در این مصیبت‌ها صبر می‌کنند مژده بهشت بده. ۱۵۷- کسانی که هر وقت مصیبتی به آنان می‌رسد (با کمال رضا و تسلیم) می‌گویند که ما آفریده خداییم و به سوی او بازگشت می‌کنیم. ۱۵۸- این مردمند، که مشمول درود و رحمت پروردگارشان هستند و به راه راست هدایت شده‌اند.
سوره بقره آیه 165
وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا وَأَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ ﴿۱۶۵﴾
۱۶۵- همانا در آفرینش آسمان و زمین، و گردش شب و روز، و کشتی‌هایی که به نفع مردم در دریا حرکت می‌کند، و بارانی که خدا از آسمان فرو فرستاد، پس به وسیله آن زمین را بعد از مرگش زنده گردانید و اینکه در زمین از هر حیوانی برانگیخت (و همچنین) در ورزش بادها، و ابری که میان زمین و آسمان مسخّر است نشانه‌هایی است برای خردمندان (که آنان را بر هستی و قدرت خدا راهنمایی می‌کند).
سوره بقره آیه 261
مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَاللَّهُ يُضَاعِفُ لِمَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﴿۲۶۱﴾
۲۶۱- کسانی که مال‌های خود را در راه خدا انفاق می‌کنند عمل آنان مانند دانه (گندمی) است که هفت خوشه برواند و در هر خوشه صد دانه (گندم) باشد و خدا به هر کس که بخواهد زیادتر می‌بخشد که او صاحب رحمت بی‌پایان و به همه چیز دانا است.
سوره بقره آیات 262 و 263
الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ لَا يُتْبِعُونَ مَا أَنْفَقُوا مَنًّا وَلَا أَذًى لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿۲۶۲﴾ قَوْلٌ مَعْرُوفٌ وَمَغْفِرَةٌ خَيْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ يَتْبَعُهَا أَذًى وَاللَّهُ غَنِيٌّ حَلِيمٌ ﴿۲۶۳﴾
۲۶۲- کسانی که مال‌های خود را در راه خدا انفاق می‌کنند و پس از انفاق منت نمی‌گذارند و فقیر را اذیت نمی‌کنند اجر و ثواب آنها نزد پروردگارشان است هیچگونه ترسی بر آنان نیست و هرگز محزون نمی‌شوند ۲۶۳- گفتار خوب و گذشت (از تندخویی فقیر) بهتر از صدقه‌ای است که به دنبال آن اذیت باشد. و خدا بی‌نیاز و بردبار است.
سوره بقره آیه 264
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُبْطِلُوا صَدَقَاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَالْأَذَى كَالَّذِي يُنْفِقُ مَالَهُ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَيْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْدًا لَا يَقْدِرُونَ عَلَى شَيْءٍ مِمَّا كَسَبُوا وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ ﴿۲۶۴﴾
۲۶۴- ای مردم با ایمان ثواب صدقات خود را با منت گذاری و اذیت کردن به فقیران از بین نبرید که در این صورت عمل شما مانند عمل کسی است که مال خود را برای ریا و خودنمایی انفاق می‌کند و به خدا و روز قیامت ایمان ندارد. و مَثَل این شخص مانند تخته‌سنگی است که مختصر خاکی بر آن باشد پس باران تندی ببارد و آن خاک را بشوید و فقط سنگ سخت باقی بماند (که ابداً قابلیت زراعت ندارد و اگر در آن دانه پاشیده شود بی فایده است) این مردم هیچ حاصلی از زحمات خود به دست نمی‌آورند و خدا کافران را هدایت نمی‌کند.
سوره بقره آیه 265
وَمَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَتَثْبِيتًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَيْنِ فَإِنْ لَمْ يُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿۲۶۵﴾
۲۶۵- کسانی که مال‌های خود را برای رضای خدا و با آرامش خاطر انفاق می‌کنند نتیجه انفاقشان مانند باغی است که در زمین بلندی قرار گرفته باشد و از باران‌های شدید استفاده کند و چند برابر محصول بدهد. و اگر باران زیادی به آن نرسد لااقل از باران کم استفاده می‌کند (و بی‌بهره نمی‌ماند) و خدا به هر کاری که انجام می‌دهید بصیر و آگاه است.
سوره بقره آیه 266
أَيَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَنْ تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِنْ نَخِيلٍ وَأَعْنَابٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ لَهُ فِيهَا مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَأَصَابَهُ الْكِبَرُ وَلَهُ ذُرِّيَّةٌ ضُعَفَاءُ فَأَصَابَهَا إِعْصَارٌ فِيهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَتْ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ ﴿۲۶۶﴾
266- آیا یکی از شماها دوست دارد که باغی پر از درختان انگور و خرما داشته باشد و نهرهای آب در آن جاری و میوه‌های گوناگون هم موجود باشد و پس از آنکه به سن پیری رسید با داشتن فرزندانی خردسال ناگهان باد آتش‌زایی بوزد و باغ بسوزد؟ (البته نه، بدانید کسی هم که از روی ریا یا با منت و اذیت انفاق می‌کند مثل همین شخص است که در روز مرگ از زحمات دوره عمرش استفاده نمی‌برد) خدا آیات را در ضمن مثل برای شما بیان می‌کند تا شاید فکر کنید (و عاقبت کار کسانی را که با ریا و منت و اذیت اثر انفاق خود را از بین می‌برند درک نمایید).
سوره بقره آیه 267
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَلَا تَيَمَّمُوا الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنْفِقُونَ وَلَسْتُمْ بِآخِذِيهِ إِلَّا أَنْ تُغْمِضُوا فِيهِ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ ﴿۲۶۷﴾
ای مردم با ایمان از اموال پاکیزه‌ای که به دست آورده‌اید و نه از نعمت‌هایی که ما برای شما از زمین رویانده‌ایم انفاق کنید. و قصد انفاق مال بد و ناپاک را نکنید در حالی که خود شما آن را قبول نمی‌کنید مگر آنکه گذشت کنید و بدانید که خدا بی‌نیاز و حمید است (کارهای خوب را ستایش می‌کند).
سوره بقره آیه 268
الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشَاءِ وَاللَّهُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَفَضْلًا وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﴿۲۶۸﴾
شیطان به شما وعده فقر می‌دهد (شما را از انفاق می‌ترساند) و به کارهای زشت امر می‌کند و خدا شما را به بخشش خود و زیادی نعمت وعده می‌دهد و او صاحب رحمت بی‌پایان و دانا است.
سوره بقره آیات 269 و 270
يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَنْ يَشَاءُ وَمَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿۲۶۹﴾ وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ ﴿۲۷۰﴾
۲۶۹- به هر کس که خدا بخواهد حکمت می‌دهد و به هر کس که حکمت داده شود پس همانا خیر زیادی داده شده است. و جز خردمندان این مطلب را درک نمی‌کنند. ۲۷۰- هرچه در راه خدا بدهید یا نصب کنید پس همانا خدا می‌داند. و برای ستمکاران که حقوق فقرا را پامال می‌کنند یاوری نیست.
سوره بقره آیه 271
إِنْ تُبْدُوا الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِيَ وَإِنْ تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاءَ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَيُكَفِّرُ عَنْكُمْ مِنْ سَيِّئَاتِكُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ ﴿۲۷۱﴾
۲۷۱- اگر صدقات خود را آشکار نمایید خوب است. و اگر در پنهانی با فقرا انفاق کنید برای شما بهتر است. و خدا گناهان شما را می‌پوشاند و به آنچه که انجام می‌دهید آگاه است.
سوره بقره آیه 273
لِلْفُقَرَاءِ الَّذِينَ أُحْصِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا يَسْتَطِيعُونَ ضَرْبًا فِي الْأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِيَاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسِيمَاهُمْ لَا يَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ ﴿۲۷۳﴾
۲۷۳- (انفاق کنید) به فقرایی که در راه خدا گرفتار و درمانده شده و توانایی کار ندارند و در نتیجه آبروداری، کسی که ایشان را نمی‌شناسد گمان می‌کند که توانگرانند تو آنان را از قیافه‌شان می‌شناسی با اصرار از مردم چیزی نمی‌خواهند و هر مالی را که در راه خدا انفاق کنید پس همانا خدا به آن آگاه است.
سوره بقره آیه 274
الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿۲۷۴﴾
۲۷۴- کسانی که شب و روز به طور پنهان و آشکارا مال‌های خود را انفاق می‌کنند اجر آنان نزد پروردگارشان است. ترسی بر آنان نیست و محزون نمی‌شوند.
سوره آل عمران آیه 14
زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِينَ وَالْقَنَاطِيرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِكَ مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ ﴿۱۴﴾
۱۴- دوستی چیزهایی که وسیله شهوات و خواسته‌های نفسانی است مانند زنان و فرزندان و ثروت (طلا و نقره) و اسب‌های نشاندار و چهارپایان (گاو و گوسفند و شتر) و زراعت در نظر مردم جلوه‌گر شده، و حال آنکه این‌ها همه وسیله بهره‌برداری در زندگی دنیا است (که زود گذراست) و حسن عاقبت و سعادت جاویدان در نزد خدا است.
سوره آل عمران آیه 15
قُلْ أَؤُنَبِّئُكُمْ بِخَيْرٍ مِنْ ذَلِكُمْ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَأَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ ﴿۱۵﴾
۱۵- ای پیغمبر به مردم بگو آیا می‌خواهید که شما را به چیزهایی بهتر از لذت‌های دنیا آگاه سازم؟ از برای پرهیزکاران در نزد پروردگارشان بهشت‌هایی است که از زیر (درختانش) آب‌ها جاری است، همیشه در آنها هستند و همسران پاکیزه دارند، و خوشنودی خدا نصیب آنان است. و خدا به اعمال بندگان بینا است.
سوره آل عمران آیات 16 و 17
الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ﴿۱۶﴾ الصَّابِرِينَ وَالصَّادِقِينَ وَالْقَانِتِينَ وَالْمُنْفِقِينَ وَالْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحَارِ ﴿۱۷﴾
۱۶- هیزکاران کسانی هستند که می‌گویند خدایا ما به تو ایمان آورده‌ایم پس گناهان ما را بیامرز و ما را از عذاب آتش حفظ فرما ۱۷- آنان در گرفتاری‌ها صابر، و در گفتار خود راستگو، و در مقابل پروردگارشان خاضع و خاشعند و در راه خدا انفاق می‌کنند و در سحرها از خدا طلب آمرزش می‌نمایند.
سوره آل عمران آیه 28
لَا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ فِي شَيْءٍ إِلَّا أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقَاةً وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ ﴿۲۸﴾
۲۸- مردم با ایمان نباید کفار و غیر مومنین را از برای خود دوست بگیرند (و سرسپرده آنان شوند) و هر کس چنین کند پس به طور کلی رابطه او با خدا قطع است. مگر آنکه برای تقیه و ترس از ضرر با آنان نثار دوستی کنید. و خدا شما را از عذاب خود می‌ترساند. و بازگشت همه به سوی او است.
سوره آل عمران آیه 29
قُلْ إِنْ تُخْفُوا مَا فِي صُدُورِكُمْ أَوْ تُبْدُوهُ يَعْلَمْهُ اللَّهُ وَيَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۲۹﴾
۲۹- ای پیغمبر به مردم بگو آنچه را که در قلب‌های شما است چه آنکه مخفی می‌کنید یا آشکار سازید خدا می‌داند. و به هر چیزی که در آسمان‌ها و زمین است اطلاع دارد. و به هر کاری قادر و توانا است.
سوره آل عمران آیه 30
يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُحْضَرًا وَمَا عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ أَمَدًا بَعِيدًا وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ ﴿۳۰﴾
30- هر کس نتیجه کارهای خوب و بدش را در روز قیامت می‌بیند. و آرزو می‌کند که ای کاش بین او و کارهای بدش فاصله زیادی بود و هرگز گرد کارهای بد و ناشایست نمی‌گردید) و خدا شما را از عذاب خود می‌ترساند، و به همه بندگان مهربان است.
سوره آل عمران آیات 31 و 32
قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿۳۱﴾ قُلْ أَطِيعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْكَافِرِينَ ﴿۳۲﴾
۳۱- ای پیغمبر به مردم بگو اگر شما خدا را دوست دارید از من پیروی کنید تا خدا شما را دوست بدارد و گناهان شما را ببخشد. و خدا آمرزنده و مهربان است. ۳۲- بگو خدا و پیغمبرش را اطاعت کنید. پس اگر از اطاعت خدا و رسول سرپیچی نمودند همانا خدا کافران را دوست نمی‌دارد.
سوره آل عمران آیات 102 و 103
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ ﴿۱۰۲﴾ وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنْتُمْ عَلَى شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ ﴿۱۰۳﴾
۱۰۲- ای مردم با ایمان آنچنان که شایسته مقام الوهیّت است از خدا بترسید و بکوشید که مرگ شما را در نیابد مگر در حالی که مسلمان باشید. ۱۰۳- و همگی به ریسمان الهی (قرآن و دستورهای پیامبر) چنگ بزنید و پراکنده نشوید. و نعمت‌های خدا را به خاطر بیاورید که چگونه با یکدیگر دشمن بودید پس خدا (به وسیله دین اسلام) شما را نسبت به هم مهربان کرد و به برکت نعمت الهی با هم برادر شدید و به یاد آورید هنگامی را که (در نتیجه نفاق و عداوت) برکنار گودالی از آتش بودید پس خدا شما را نجات داد. خداوند آیات خود را این چنین بر شما بیان می‌کند تا شاید هدایت شوید.
سوره آل عمران آیات 104 و 105
وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿۱۰۴﴾ وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَأُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿۱۰۵﴾
۱۰۴- باید از شما مسلمانان عده‌ای باشند که مردم را به خیر و سعادت دعوت کنند، آنان را به کارهای خوب امر و از کارهای بد نهی نمایند. این جمعیت مردمانی رستگارند. ۱۰۵- ای مسلمانان مانند کسانی نباشید که پراکنده شدند، و بعد از آنکه دلیل‌های روشن به آنان رسید (و به راه راست هدایت شدند) اختلاف نمودند. مردمی که چنین‌اند گرفتار عذاب بزرگی خواهند بود.
سوره آل عمران آیه 191
الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ﴿۱۹۱﴾
۱۹۱- همانا در آفرینش آسمان‌ها و زمین و گردش شب و روز نشانه‌هایی برای خردمندان است (که آنان را به خدا راهنمایی می‌کند) این مردم کسانی هستند که (در همه حال) در حالی که ایستاده و نشسته و خوابیده‌اند به یاد خدا هستند، و در آفرینش آسمان‌ها و زمین فکر می‌کنند، و می‌گویند: پروردگارا این جهان را بیهوده نیافریده‌ای، تو منزهی (از اینکه کار عبث و بیهوده انجام دهی) پس ما را از عذاب آتش حفظ فرما.
